ยามสงัด

เสียงสายน้ำธารานทีใส

เสียงรำไรไพรพิณพาทย์เสนาะเสียง

แว่วจักจั่นเรไรร้อยสำเนียง

ทุกทุกเสียงค่อยขับขานเรื่องพนา


เสียงราตรียามสงัดสงบนิ่ง

สรรพสิ่งถูกสะกด ณ เบื้องหน้า

เสียงลูกลิงลูกค่างระงมป่า

แสงจันทราส่องนทีสีอำพัน


ดอกสักขาวร่วงหล่นบนพรมหญ้า

ดอกชบาหุบตูมอยู่เป็นชั้น

ลมละลิ่วเคล้าพฤกษ์พนาพรรณ

ทั่วเขตขัณฑ์กลีบมาลีร่วงโปรยปราย







ศศิธรถึงเพลาลาขอบฟ้า

สุริยาชักรถม้าบอกยามสาย

วิหคน้อยกางปีกค่อยคลี่คลาย

ยามมืดหายราตรีจางสว่างพลัน